Opracowany został na podstawie Mszału Rzymskiego dla diecezji polskich oraz Dyrektorium o Pobożności Ludowej. Wzorem była również liturgia watykańska, podczas której Mszę Świętą poprzedza śpiew fragmentu z Martyrologium Rzymskiego. W opracowaniu znalazły się wszystkie teksty używane przy miejscu przewodniczenia, w celu ułatwienia posługi ministranta mszału, tak by nie było konieczności korzystania na zmianę z kilku ksiąg (np. obrzędy z mszału, a wstęp celebransa z kartki)
Obrzęd zawiera melodie w I tonie (uroczystym) – podstawowym tonie wzorcowego mszału w języku łacińskim. Z tego tonu warto korzystać szczególnie podczas uroczystych celebracji. W polskim wydaniu mszału znajduje się w Dodatku, przez co rzadko są stosowane przez celebransów. Dla ułatwienia śpiewu rozpisano także neumami tekst uroczystego błogosławieństwa.
Opracowanie obrzędu: Tomasz Dmytrzak
Opracowanie neumów: Stanisław Szczawiński
Korekta: ks. Ryszard Kilanowicz